Iranianos de todo o mundo exigem mudanças fundamentais após o assassinato sem sentido de Mahsa (Zhina) Amini. Mahsa era uma jovem cujo assassinato cruel nas mãos do regime iraniano é exemplo da barbárie e a depravação da teocracia que governa o Irão há mais de quatro décadas.

Todos os grupos e segmentos da sociedade iraniana - mulheres, minorias étnicas, minorias religiosas, activistas políticos, jornalistas, sindicalistas e artistas - tem sido objecto de repressão, tortura e assassinato por parte deste regime. A República Islâmica no Irão cometeu atos terror na sua própria terra, nos seus próprios céus e em solo estrangeiro.

Estamos de luto, mas a nossa dor encontra expressão na raiva: raiva contra aqueles que mataram os nossos entes queridos; raiva daqueles que desperdiçaram e desviaram os nossos recursos nacionais; raiva daqueles que destruíram o nosso meio ambiente; e raiva contra aqueles que forçaram milhões de pessoas a fugir e a procurar refúgio fora da sua terra natal.

Enquanto as corajosas mulheres do Irão lideram uma revolução contra a tirania da República Islâmica, reunimo-nos como pessoas de diferentes etnias, religiões, e convicções políticas para expressar essa raiva e para expressar esperança num futuro melhor num Irão pacífico e democrático.

No dia 1 de Outubro:

Unimo-nos para expressar solidariedade com o povo do Irão;

Unimo-nos para dizer 'Mulher, Vida, Liberdade';

Unimo-nos para dizer 'Abaixo a República Islâmica'.

وقتش رسیده است: راهپیمایی همبستگی با مردم ایران

اول اکتبر ۲۰۲۲

در پی قتل وحشیانه‌ی مهسا (ژینا) امینی، ایرانیان سراسر جهان خواستار تغییراتی بنیادین هستند. مهسا، زن جوانی بود که قتل بی‌رحمانه‌ی او توسط رژیم ایران نمایان‌گر بی‌رحمی و فساد حاکمیت دینی‌ای است که چهار دهه بر ایران حکمرانی می‌کند.

تمامی گروه‌ها و طبقات جامعه‌‌ی ایران، از جمله زنان، اقلیت‌های قومی، اقلیت‌های دینی، فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران، فعالان کارگری و هنرمندان، با سرکوب، شکنجه و قتل توسط حکومت ایران مواجه شده‌اند. حکومت جمهوری اسلامی، در خاک خود، در آسمان خود و در خاک سایر کشورها مرتکب ترور و جنایت شده است.

ما سوگوار هستیم، اما سوگ ما در خشم ما تجلی می‌یابد؛ خشم بر کسانی که منابع ملی ما را به باد داده و به تاراج برده‌اند، خشم بر کسانی که محیط زیست ما را نابود کرده‌اند، و خشم بر کسانی که میلیون‌ها نفر را مجبور به ترک کشور و پناه بردن به سایر کشورها کرده‌اند.

در حالی که زنان دلاور ایران زمین پیشگامان انقلابی علیه ستم و بیداد جمهوری اسلامی شده‌اند، ما به عنوان انسان‌هایی با پیشینه‌های قومی، دینی و سیاسی گوناگون، گرد هم می‌آییم تا از یک سو خشم و بیزاری خود را ابراز کنیم و از سوی دیگر امید خود را برای آینده‌ای روشن در ایرانی دموکراتیک و در صلح و صفا به نمایش بگذاریم.

در روز یک اکتبر:

• ما گرد هم می‌آییم تا همبستگی خود با مردم ایران را اعلام کنیم.

• ما گرد هم می‌آییم تا بگوییم «زن، زندگی، آزادی.

• ما گرد هم می‌آییم تا بگوییم «سرنگون باد جمهوری اسلامی».